Baru aku tahu, lapar itu indah.
Bila aku happy, aku dapat nikmat rasa lapar.
Aku makan, aku rasa semuanya sedap.
Tapi, bila hati aku dah mati. Aku hilang rasa lapar.
Apa yang aku dapat adalah gastrik.
Tak lapar, tapi perut sakit. Cuba korang bayangkan diri aku..
Pedih kan. Bila perut sakit, jus gastrik dah membuak-buak memanaskan isi dalam diri kau, tapi tetaplah kau tak berusaha cari makan.
Sebab apa? Sebab kau dah hilang rasa lapar tu
Kau rasa sedih, kasihan kat diri sendiri.
Tapi kau tetap tak pergi cari makanan dan makan, sebab kau rasa menangis lagi best.
Menangis buat kau rasa lega,tapi makan tak bagi kau apa-apa. Sebab kau tak lapar.
Eh, sedih la kisah aku ni. Lagi sedih bila aku tulis ni tak ada orang baca pun.
No comments:
Post a Comment